İnsanın sosyal bir varlık olduğu felsefi iddiası neredeyse tüm beşeri bilimlerde bir yer bulmuştur. İnsan, bir insan olarak, toplum olmadan düşünülemez. Sadece diğer insanların emeğini ve deneyimlerini kullanarak normal bir hayat yaşayabilir.
Kullanım kılavuzu
1
Bir kişi bir kişiliğe doğmaz, sadece zamanla olur. Sıkı zaman dilimleri yoktur. Bir kişi, bağımsız olarak karar vermeye başladığında ve onlar için tam sorumluluk taşıdığında kişi olarak tanınır. Kaç yaşında olduğu önemli değil: 14 veya 28. Bir kişi her şeyden önce özgür, özerk ve bağımsız bir yaşam konusudur.
2
Bir insan sadece toplumda yaşayarak böyle olur. Diğer insanlarla etkileşim, doğasında var olan fırsatları geliştirmesine izin verir. Toplumun dışında, bu fırsatların çoğu basitçe gelişemez, yani kişi yalnız yaşayan bir kişi olamaz.
3
Sosyalleşme denilen şey, yani sosyal deneyimin asimilasyonu, diğer insanlarla tam ve acısız bir şekilde etkileşime girmenizi sağlayan beceri ve niteliklerin kazanılmasıdır. Bu, bir kişinin doğumuyla başlayan ve ömür boyu süren bir süreçtir. Sosyalleşmenin temeli, bireyin çeşitli sosyal gruplarda (aile, iş kolektifi, okul, enformel gruplar) aktivitesi ve iletişimidir.
4
Bu süreç, bir kişinin kendisini öncelikle bu toplumun dilinin, geleneklerinin ve geleneklerinin gelişimi ile ifade edilen kültürel çevreye daldırmasına izin verir. Daha sonra kendi başına transfer edebileceği çeşitli değerli bilgi, deneyim ve davranış programları kazanır. Böylece kültürün mekâna ve zamana sürekli yayılması söz konusudur.
5
Toplumun dışında insanlar sadece hayvandır. Bu gerçeğin büyük miktarda kanıtı var. Topluma döndükten sonra vahşi doğada büyümeye zorlanan Mowgli çocukları kök saldıramadı. Daha sonraki sosyalleşmeden bahsetmemek için en basit kelimelerin nasıl telaffuz edileceğini bile öğrenemediler.
6
"İnsan sosyal bir varlıktır" ifadesi, her şeyden önce, bir kişinin her zaman diğer insanlarla etkileşime girdiğini ve onlarsız var olamayacağını söyler. Nerede olursa olsun, neye ihtiyacı olursa olsun, başkalarının yardımına ihtiyacı var.
7
Birkaç kişi tamamen bağımsız olarak yaşayabilir, bağımsız olarak yiyecek yetiştirebilir ve evi ısıtabilir. Ancak bu az sayıda kişi bile diğer insanlardan bilgi aldı. Deneyimlerini basitçe benimsediler ve ihtiyaçlarını karşılamak için kullandılar.
8
Böylece, bir insanın toplum olmadan akıl almaz olduğunu güvenle söyleyebiliriz. Aynı anda hem sosyal etkilerin hem bir öznesi hem de bir etki nesnesidir.