Masallar I. Krylova, çocukluğundan beri tüm Ruslara tanıdık geliyor. Okulda ve hatta anaokulunda “Karga ve Tilki”, “Kurt ve Kuzu” veya “Yusufçuk ve Karınca” gibi şiirleri ezberleyerek, az sayıda insan Rus fabulistinin bu hikayelerin yaratıcısı olmadığını biliyor.
Hicivsel ve ahlaki bir karakter olan masal, Rus edebiyatında hiç yaygın değildi. A. Kantemir, V. Trediakovsky, A. Sumarokov ve I. Dmitriev'in masalları Rus edebiyatının “altın fonuna” dahil edilmedi, şimdi unutuldu. Kendilerini bu tarzda açıkça göstermiş olan sadece iki yerli yazarı adlandırabilirsiniz: 19. yüzyılda Ivan Krylov. ve 20. yüzyılda Sergei Mikhalkov. Ama sadece I. Krylov, edebiyat tarihine tam olarak bir fabulist olarak girdi: komedileri, trajedileri ve romanları unutuldu, masallar yayınlanmaya devam etti, onlardan birçok alıntı kanatlı kelimeler haline geldi.
Masalların kökenleri I.Krylova
Çağdaşlar genellikle Ivan Krylov'u "Rus Lafontaine" olarak adlandırdı. Fransız şair Jean de La Fontaine (1621-1695) de masallarıyla ünlü oldu ve bu açıdan I. Krylov'a benzemesinden şüphe yok. Ancak iki yazarın karşılaştırılmasının başka bir önemli yönü daha vardı: I. Krylov, masallarının çoğunun planlarını J. Lafontaine'den ödünç aldı.
Masal "Kurt ve Kuzu" Fransız kaynağına en yakın olanıdır. I. Krylov'un masalının başlangıcını J. Lafontaine masalının ilk satırının gerçek çevirisi ile karşılaştırmak yeterlidir: "Güçlü, daima zayıf olandan suçludur" - "Güçlü olanların argümanları her zaman en iyisidir." Ayrıntılar bile çakışıyor, örneğin, her iki şair de karakterler arasındaki mesafeyi adım adım "ölçüyor".
Diğer masalların komploları - “Yusufçuk ve Karınca”, “Karga ve Tilki”, “Meşe ve Kamış”, “Kurbağa ve Öküz”, “Seçici Gelin”, “İki Güvercin”, “Kral için Dilencilik Kurbağaları”, “Hayvanların Zararlılığı” - La Fontaine'den de alınmış.
